Zoethout
Zoethout, bekend als oud Hollands snoep, is gezond en lekker om op te kauwen of om zoethoutthee van te maken.
Zoethout is de wortelstok van de Glycyrrhiza glabra plant, die oorspronkelijk voorkomt in Zuid-Europa, het Midden-Oosten, Noord-Afrika en West-Azië. De zoethoutplant is familie van de peulvruchten. Inmiddels is de niet-bedreigde plant wereldwijd te vinden. De plant bevat een zoetstof die 30 tot 50 keer zo sterk is als suiker, maar is niet schadelijk voor de tanden.
Het sap uit de wortel wordt gebruikt als basis voor drop, eventueel samen met het zout salmiak. De zoetstof in zoethout heet glycyrrhinezuur.
Toepassingen
Zoethoutstokjes zijn een bekend oud Hollands snoepgoed en lekker om op te kauwen. Je kunt er ook zoethoutthee van maken door kleine stukjes van de stokjes te snijden. Je kunt ook stokjes raspen met een grove rasp of kneuzen in een vijzel. Giet er vervolgens water over en je hebt een heerlijke pure zoethoutthee. Eventueel kun je de zoethout mengen met munt, anijs of citroen om er een andere soort thee van te maken.
Uit onderzoek blijkt dat zoethout op verschillende manieren gezond is. Het kan bijvoorbeeld verlichtend zijn voor de maag bij brandend maagzuur, maagkrampen en misselijkheid. Het enige dat je hoeft te doen is op een zoethoutstokje kauwen of er thee van maken.
Wat bekender is dat zoethout helpt tegen een zere keel en kriebelhoest. Vandaar dat het vaak verwerkt wordt in hoestdrankjes en pastilles. Zoethout is een natuurlijke slijmoplosser, remt ontstekingen en kan helpen bij benauwdheid. Ook schijnt zoethout vervelende symptomen bij de menstruatie te verminderen.
Let op: zoethout kan de bloeddruk verhogen, dus gebruik het met mate.
Achtergrond & Geschiedenis
Al eeuwen geleden bleek zoethout al gebruikt te worden door de mens. In Egypte werd in het graf van Toetanchamon een flinke hoeveelheid zoethoutwortel aangetroffen. Ook in andere Egyptische graven werden zoethoutvoorraden aangetroffen die in kruiken opgeslagen waren. Er zijn zelfs hiërogliefen gevonden waarin beschreven staat dat de Egyptenaren dranken van zoethout maakten en dronken.
Ook in China wordt zoethout van oudsher al gebruikt als medicijn. Rond het jaar 2700 voor Christus werd er al door de Chinezen geschreven over het kruid.
De Grieken hadden het al in het jaar 372 voor Christus over zoethoutwortel. Er zijn geschriften gevonden waarin beschreven werd dat het als medicijn gebruikt werd tegen luchtwegproblemen zoals astma, droge hoest en verkoudheid.
Rond de vijftiende eeuw maakten monniken in Europa hoesttabletten en ingedikt zoethoutsap tegen de hoest, verkoudheid en andere luchtwegproblemen.
In het jaar 1731 ontdekte de Italiaan Giorgio Amarelli dat sap uit de zoethoutwortel verwerkt kon worden tot drop. Dat was het moment dat de snoepindustrie van drop op gang kwam.