Witte peper
Witte peperkorrels van een hoge kwaliteit met een mild pittige smaak.
Witte peper kan in vrijwel alle gerechten gebruikt worden en heeft vooral de functie om gerechten een pittige ondertoon te geven. Doordat de smaak van witte peper iets minder pittig is dan die van zwarte peper, kan witte peper het best toegevoegd worden als een wat mildere pittige smaakmaker, zoals bijvoorbeeld bij vis- of kipgerechten.
Peper kan het beste aan het einde van de bereiding of aan tafel worden toegevoegd om een bittere smaak te voorkomen.
Algemene informatie
Peper is lange tijd een traditioneel medicijn geweest. In de volksgeneeskunde vond het toepassing bij een groot aantal ziekten: constipatie, diarree, oorpijn, gangreen of weefselafsterving, hart- en vaatziekten, hernia, heesheid, indigestie, insectenbeten, slapeloosheid, gewrichtspijn, leverproblemen, longziekten, orale abcessen, zonnebrand, tandbederf en kiespijn.
In de Unani en de Ayurveda is zwarte peper een middel om de spijsvertering te bevorderen en om ingewandswormen te elimineren. Ook zat het in een pil samen met andere middelen om cholera en tyfus mee te behandelen. Het is eveneens gebruikt als ingrediënt van tandpasta. Een thee van zwarte peperkorrels is een goed middel bij heesheid. Kauwen op zwarte peper kan een keelontsteking verhelpen.
Achtergrond & geschiedenis
In de 16e eeuw begon Portugal zich met de peperhandel te bemoeien. Vervolgens deden Spanje, Nederland en Engeland hetzelfde en werd peper samen met andere specerijen een belangrijk handelsitem. Zo had de VOC in de 17de eeuw, met een jaarlijkse invoer van ongeveer 2.500 ton, ongeveer de helft van de peperhandel in Europa in handen. Peper zorgde hiermee voor ongeveer een derde van alle handelsopbrengsten van de Nederlanden. Sindsdien is de wereldhandel gestegen tot ruim 140.000 ton per jaar en heeft peper vrijwel in elk land waar het is geïntroduceerd een prominente plek in de keuken ingenomen.
In de 16e eeuw begon Portugal zich met de peperhandel te bemoeien. Vervolgens deden Spanje, Nederland en Engeland hetzelfde en werd peper samen met andere specerijen een belangrijk handelsitem. Zo had de VOC in de 17de eeuw, met een jaarlijkse invoer van ongeveer 2.500 ton, ongeveer de helft van de peperhandel in Europa in handen. Peper zorgde hiermee voor ongeveer een derde van alle handelsopbrengsten van de Nederlanden. Sindsdien is de wereldhandel gestegen tot ruim 140.000 ton per jaar en heeft peper vrijwel in elk land waar het is geïntroduceerd een prominente plek in de keuken ingenomen.