Het is een wit kristallijn poeder dat zeer goed oplosbaar is in water.
Salmiak geeft snoepgoed de kenmerkende dropsmaak. Dropjes zijn niet alleen heel populair in Nederland, maar ook in de Scandinavische landen. Dropjes worden gemaakt van ingedikt sap van zoethoet, suiker, een bindmiddel zoals Arabische gom en natuurlijk salmiak.
Verder vind je salmiak in koekjes voor een heldere textuur en in bepaalde likeuren zoals Salmiakki Koskenkorva. In enkele Arabische landen vind je het terug als Noshader om de knapperigheid van samosa’s te verbeteren.

Ammoniumchloride wordt bij rundvee gebruikt als diervoeding om kristalstenen te voorkomen. Kristalstenen krijgen namelijk in een zuurmilieu geen kans. Wanneer mineralen in grote hoeveelheden voorkomen in de urine, klonteren ze in de nieren of blaas samen tot kristalstenen. Deze steentjes komen in de urinebuis terecht en bemoeilijken de urine uitscheiding.

– Als stikstofbron in meststoffen.
– In de metaalindustrie en de textiel- en leerindustrie.
– Als voedseladditief (E510) in bijvoorbeeld drop (salmiak).
– In shampoos, reinigingsproducten en multiplex lijm.

De naam salmiak is afgeleid van het Latijnse sal ammoniacum dat zout van Amon betekent. Het is een verwijzing naar de vroegste oorsprong van salmiakproductie in Egypte.
Het komt in de natuur voor in vulkanische gebieden als een aan Haliet (steenzout) verwant mineraal; het ontstaat ook als bijproduct bij de sodabereiding (natriumcarbonaat) volgens het Solvayproces.

Ammoniumchloride heeft zuurvormende eigenschappen. Bij de omzetting van het ammoniumion in de lever tot ureum komt een waterstofion vrij. Het waterstofion reageert met waterstofcarbonaat, waardoor de pH van het bloed daalt en alkalose wordt gecorrigeerd.